مدارهای الکترونیکی برای کارهای مختلفی استفاده می‌شوند. کاربردهای اصلی آنها عبارتند از:
- کنترل و پردازش داده‌ها
- تبدیل و توزیع توان الکتریکی
- اجرای عملیات خاص
هر کدام از این کاربردها با میدان الکترومغناطیسی و جریان الکتریکی سرو کار دارند. گرچه از انرژی الکتریکی در سال‌های انتهایی قرن ۱۹ برای انتقال پیام به وسیله تلگراف و تلفن استفاده می‌شد اما بیشتر پیشرفت‌های مربوط به علم الکترونیک پس از ساخت رادیو شکل گرفت. در یک نگاه ساده، یک سیستم الکترونیکی را می‌توان به سه بخش تقسیم کرد:
- ورودی: حسگرهای الکترونیکی و مکانیکی (یا مبدل‌های انرژی). این تجهیزات سیگنال‌ها یا اطلاعات را از محیط خارج دریافت کرده و سپس آنها را به جریان، ولتاژ (سیگنال‌های الکتریکی) تبدیل می‌کنند.
- پردازنده سیگنال: این مدارها در واقع وظیفه پردازش، تفسیر و تبدیل سیگنال‌های ورودی برای استفاده از آنها در کاربرد مناسب را بر عهده دارند. معمولاً در این بخش پردازش سیگنال‌ها بر عهده پردازنده سیگنال‌های دیجیتال است.
- خروجی: فعال کننده‌ها یا دیگر تجهیزات (مانند مبدل‌های انرژی) که سیگنال‌های ولتاژ یا جریان را به صورت خروجی مناسب در خواهند آورد (مانند راه انداختن یک موتور یا پخش صدا از بلندگو).
منبع:ویکی پدیا
